Strona główna > Aktualności

Artykuły

Skrzydła - instrukcja obsługi

Myślisz sobie: chodzę na kursy językowe od wielu lat, przykładam się do zajęć bardziej lub mniej solidnie, na miarę swoich możliwości, a odnoszę wrażenie, że ciągle narzędzie w postaci języka obcego pozostaje poza moim zasięgiem.

Czy staram się za mało?

Czy nie jestem dość dobry?

Czy to nie dla mnie?

Używanie języka obcego, cieszenie się nim, korzystanie z niego, ale i męczenie się z nim, i popadanie w tarapaty z jego powodu jest jak latanie. Żeby orlątko mogło się nauczyć latać, łowić kozice www.smog.pl/wideo/14274/orzel_porywa_kozice_gorska i łososie www.smog.pl/wideo/25262/polowanie_orla_w_zwolnionym_tempie , potrzebuje się potłuc przy wypadaniu z gniazda.

Inaczej jest z orłem w kurniku....

Pewien człowiek, przechodząc przez las, znalazł młodego orła, zaniósł go do domu i umieścił w kurniku, razem z kurami. Tam orlątko szybko nauczyło się jeść pokarm przeznaczony dla kur oraz zachowywać się tak jak one. Przypadkowo zauważył go tam pewien przyrodnik i ze zdziwieniem zapytał, w jaki sposób orzeł, królewski ptak, trafił do kurnika i żyje jak kury.

- Dawałem mu pokarm dla kur i nauczyłem go być kurą - odparł właściciel. - Nigdy nie nauczył się latać, zachowuje się jak kura, a zatem nie jest orłem.  

- A jednak - przekonywał przyrodnik - nadal posiada serce orła i z pewnością może nauczyć się latania.  

Po długiej dyskusji mężczyźni zdecydowali się przeprowadzić próbę. Przyrodnik delikatnie ujął orła w dłonie i powiedział:  

- Należysz do nieba, nie do ziemi. Rozłóż skrzydła i odleć!  

Lecz orzeł był zdezorientowany. Nie wiedział dobrze, kim jest. A gdy zobaczył kury dziobiące ziarno, zeskoczył i przyłączył się do nich.  

Niezniechęcony przyrodnik powrócił następnego dnia, wziął orła, postawił go na dachu i powiedział:  

- Należysz do nieba, nie do ziemi. Otwórz skrzydła i wzbij się do góry!  

Lecz orzeł bał się, znowu wrócił do kur i zajął się dziobaniem ziarna.  

Trzeciego dnia przyrodnik wstał bardzo wcześnie, zabrał orła i zaniósł go na szczyt góry. Tam podniósł go w dłoniach wysoko ponad głowę i starał się dodać mu odwagi, mówiąc:

- Jesteś orłem, przynależysz do nieba, a nie do ziemi, teraz rozłóż swe skrzydła i odleć! 

 Orzeł rozejrzał się wokoło, spojrzał w dół w stronę kurnika, potem popatrzył w niebo. Ale nie odleciał. Wówczas przyrodnik uniósł go w kierunku słońca i zrzucił ze szczytu góry. Orzeł dopiero wtedy zaczął rozkładać skrzydła. Wreszcie triumfalnie wzbił się w górę.

W innej wersji orzeł do końca życia pozostaje w kurniku, bo tak silna jest jego lojalność wobec kury, która go wykarmiła.

A poniższą anegdotę znam od T. Harva Ekera:

Człowiek idzie wzdłuż urwiska, nagle się poślizgnął, traci równowagę i leci w przepaść. Na szczęście zachowuje przytomność umysłu, chwyta się występu skalnego i teraz zwisa nad przepaścią, próbując ratować swoje życie. Zaczyna wołać:
- Czy jest tam ktoś, kto może mi pomóc?
I słyszy głos:
- To ja, Bóg. Pomogę Ci. Zaufaj mi i puść się.
Człowiek na to:
- Czy jest tam ktoś inny, kto może mi pomóc?